Twee dooie hanen een heerlijk avondmaal!

Maar goed eerst het verhaal natuurlijk. Zaterdag zou ik gezellig samen met Desi gaan koken. Nu kunnen we allebei heel goed koken, we wisten alleen nog niet wat. We hadden de hele dag de tijd dus hadden we bedacht we gaan lekker chapati met gabage en kip eten.

Na lang twijfelen of we de kip uit de supermarkt gingen halen, of dat we hem toch maar zelf gingen slachten hebben we uiteindelijk voor het tweede gekozen. Spontaan riepen Lesley en Maarten dat ze niet mee aten, de watjes. Gelukkig aten onze bikkels Laura, Stijn en Katinka (studentenbegeleider van Edukans) wel mee zodat we alle twee de hanen konden slachten.

Dus nadat we de boodschappen gedaan hadden gingen we aan de slag met de hanen. Eerst moesten de beesten gevangen worden. Een paar weken geleden hadden ze nog mooie touwtjes aan hun poten maar die waren inmiddels verdwenen. Dus na een hoop geren en gespring hadden we de beesten te pakken.

De beheerder van de compound kwam even kijken wat we aan het doen waren en bood ons een helpende hand. Iets wat we bij het slachten wel konden gebruiken want ik had het nog nooit gedaan en Desi nog maar één keer. Dus toen we de hanen eindelijk gevangen hadden ging Patrick op zoek naar een mes. Uiteindelijk kwam hij terug met een half bot mes waarvan hij zelf vond dat hij hartstikke scherp was. Dus gingen wij de compound uit om Henk en Frans daar te slachten.

Desi en Henk gingen als eerst om het even voor te doen. Frans en ik stonden netjes langs de kant te wachten op wat ging komen. Heel kundig sneed Desi met het half botte mes de keel van Henk door. Het ging echt heel snel en Henk had nog wel eventjes stuiptrekkingen maar hij was heel snel dood.

Toen was ik aan de beurt, super zenuwachtig luisterde ik nog even naar de tips van Patrick terwijl Desi Henk zonder kop in kokend water legde om hem te plukken. Patrick legde me uit dat ik met één voet op de vleugels moest gaan staan en met de andere op Frans zijn poten. Daarna pakte ik zijn kop vast en sneed als één of andere koelbloedige moordenaar zijn keel door.

Ik weet dat het allemaal een beetje cru klinkt zo maar voor de dierenliefhebbers onder ons... Frans was echt heel snel dood! Daarna hebben we ook Frans geplukt en moesten de ingewanden eruit. Dit heb ik toch maar aan de kundige handen van Patrick overgelaten. Deze heeft de ingewanden later ook lekker zelf opgegeten.

Toen ook de ingewanden eruit waren hebben we ze gekookt en gebakken en ik kan niet anders zeggen dan dat ik hier nog niet zo lekker gegeten heb als van deze hanen!

Wist u dat
• We vrijdag de eerste echte regenbui van dit regenseizoen hebben gehad;
• We sinds dien elke avond wel een enorme stortbui hebben;
• Ik dit weekend naar Nairobi ga;
• Dit ga doen om mijn reis te boeken en bij mijn buddie op de uni te gaan kijken;
• Ik gister bij Bavaria aan het eten was toen het complete mobiele netwerk eruit knalde;
• Dit betekende dat we niet meer met de taxi terug konden omdat we deze niet op konden bellen;
• We na twee uur proberen toen toch maar met de neef van de eigenaresse van Bavaria mee naar huis gereden zijn;
• Deze volgens mij half dronken was en het dus dood eng was;
• We gelukkig allemaal veilig thuis gekomen zijn;
• Het mobiele netwerk er tot vanochtend 7 uur uitgelegen heeft.

Slapen op Nzambani Rock

Na even uitpuffen gingen we ons instaleren op de berg. Ik zit in Kenia dus ik had alleen een lakenzak meegenomen om in te slapen. Het zou wel heel raar zijn als ik het hier koud kreeg. Nou dat had ik mooi mis. IJskoud was het op die berg!

Maar goed, toen iedereen zijn spullen had uit gestald, gingen we als heuse backpakkers aan het werk om een lekker maaltje te bereiden. Op het kampvuur hebben we lekker noodles en worstjes gemaakt. Daarna zijn we lekker aan de brandy met cola gegaan.

De brandy was natuurlijk al snel op en dus moesten we of naar bed of zorgen dat er nog een ander drankje gebracht werd. Hier hebben we natuurlijk geen nachtwinkels dus... Er werd een taxi gebeld die langs de compound van de jongens reed om daar een mysterieus pakketje op te halen. Stiekem zat hier gewoon een fles Black Label in maar dat wist de taxi chauffeur niet.

Toen de taxi er was zijn de jongens weer naar beneden gegaan om de tas op te halen en hebben we nog even lekker genoten van een whiskytje (mijn pappie, vriendje en ooms kunnen trots op me zijn). Daarna was het toch echt tijd om even lekker te gaan slapen.

Jammer maar helaas, dit ging natuurlijk niet lukken. Het feit dat ik boven op een paar stenen lag, in een paar kuilen en natuurlijk de kou zorgde dat ik de hele nacht naar het plafond lag te staren. Nou had ik een prachtig plafond, met sterren enzo dus niets te klagen. In totaal heb ik 6 vallende sterren gezien die avond. Die had ik in Nederland echt nog nooit gezien. Natuurlijk 6 keer gewenst dat ik kon slapen en het wat warmer kreeg maar dat mocht niet baten.

Toen het eindelijk 6 uur was begon de zon weer op te komen. Deze was bijna nog mooier dan de zonsondergang. Ik weet niet of dit kwam omdat met de zon de warmte zou komen of niet, maar zoals jullie op de foto's kunnen zien was het prachtig.

Na een uurtje hadden we alle rotzooi netjes op geruimd (dat wil ik Kenia zeggen verbrand) en gingen we beginnen aan de klim naar beneden. Eigenlijk konden we pas om negen uur van de berg af omdat dan het hek pas open ging. Maar de jongens vonden wel dat we over het hek heen konden klimmen. Dit was toch een goed idee! Daar ging ik met mijn lenige lichaam over dat hek heen. Dat was nog niet zo erg maar toen moest ik naar beneden en dat was echt drie meter ofzo en dan had je 50 cm om op te springen en daarna begon de berg. Iedereen heeft het overleeft haha, maar mijn benen (en die van Lau en Desi) hebben nog de rest van de afdaling gebibberd.

Thuis is iedereen natuurlijk gelijk naar zijn bed gegaan. Maar rond een uurtje of 5 stonden ze alweer binnen want toen kwamen ze met z'n 18e bij ons friet met een broodje hamburger eten. Helaas komt de friet hier niet uit die grote zakken dus dat was s'middags nog even behoorlijk door schillen en snijden. Het had wel een enorm gezellige avond als resultaat...

Tussendoortje

Hallo Allemaal,

De dagen gaan alweer hard. Ik zit alweer in de tweede helft van mijn stage en ben dus stiekem al bezig om mijn reisje te plannen.

Dit weekend hebben we een hele leuke pool party gehad. Robert en Vincent waren afgelopen week jarig geweest en die vierde dit in het zwembad. De hele dag hebben we lekker gezwommen en daarna heerlijk gegeten. Daarna zijn we weer bij Riverside wezen stappen. Zoals gewoonlijk super gezellig.

Morgen hebben we een dag vrij in verband met Kenyatta dag. Vanavond en morgen gaan we dan natuurlijk ook iets gezelligs doen. Ik ga zo meteen mijn spullen pakken en dan gaan we met zijn allen op Nzambani rock slapen. Dat word dus erg spannend helemaal in de open lucht slapen. Maar goed nu kan het nog want het regenseizoen komt eraan.

Morgen gaan we waarschijnlijk iets gezelligs met de buddies doen. Maar dat weten we nog niet zeker want onze leraar van de hogeschoon (meneer van der Cappellen) is aangekomen in Kenya en die wil natuurlijk ook even met ons babbelen.

Nou jullie horen snel van me hoe het slapen was maar voor nu gaat de comp dicht en gaan we genieten van het Keniaanse weer....

Pokkie foetsie!!

Wat ik toch allemaal mee gemaakt heb de afgelopen twee dagen. Dinsdag ben ik bestolen van mijn tas. De tas stond in de kamer met mijn telefoon, ipod en muis er rustig in. Let wel hij stond dus in mijn huis.

Terwijl ik en Laura even in de bad- en slaapkamer bezig waren is er iemand het huis binnen geglipt en heeft mijn tasje mee genomen. Het is om te janken. Ook mijn brieven die ik naar mijn omaatje en mijn schoonvader (had braaf allemaal etiketten verzameld) wilde sturen had de dief mee genomen en buiten open gescheurd. Gelukkig heb ik die weer terug kunnen vinden. De brief naar mijn oma dan, de etiketten lagen overal verspreid dus daarmee kan ik opnieuw beginnen, sorry Ton.

Goed mijn allerbeste buurman bracht mij gelijk naar het politiebureau waar ik mijn verhaal mocht vertellen. Voordat ik daar binnen kwam zat iedereen lekker buiten van de zon te genieten. Maar na nog geen twee minuten stond het kleine bureautje helemaal vol. Dus ik mijn verhaaltje doen en dat werd in een heeeeeel groot boek opgeschreven.

Vervolgens mocht ik bij de 'recherche' op bezoek (Joyce en Karen (en alle andere agenten die dit lezen) ik hoop niet dat ze dit in Nederland ook onder recherche verstaan). Dit was echt hilarische! Eerst mocht ik nog een keer mijn verhaal doen, daarna moesten we natuurlijk bij de plaat delict gaan kijken. Of we even onze auto voor wilde rijden.

Buiten het feit dat ik hier niet mag rijden en waarschijnlijk niet kan rijden, heb ik natuurlijk ook geen auto. Dus ik stelde voor om even een wandelingetje te gaan maken. Op Keniaans tempo is dit ongeveer tien minuten lopen. Maar de mannen waren al oud (althans dat vonden ze zelf) dus er moest een taxi gebeld worden, die ik wel even moest betalen.

Naar een korte bezichtiging van ons huis gingen weer terug en kreeg ik het papiertje waar we het allemaal voor deden. Het rapport voor de verzekering. Toen we weg wilde vroegen de mannen nog wel even of we van het weekend nog gezellig een biertje met ze gingen doen wat we toch maar afgeslagen hebben. Ze waren ten slotte al zo oud...

Vandaag moest ik weer naar het politiebureau want ik was vergeten dat mijn ipod ook in mijn tas zat. Dus ik weer terug. Geen probleem er werd even ipod op het briefje geklad en na nog een keer mee uit gevraagd te worden door de politieagent/rechercheur kon ik weer vertrekken.

Ik heb dus nu weer een nieuwe keniaanse telefoon voor 15 euro gekocht dus ik kan weer lekker bellen. Al moet ik zeggen mis ik mijn blackberry al wel een beetje maar ja wat doe je eraan.

Levende hanen en schoenendozen

Natuurlijk is er weer heel veel gebeurd. Frans hebben we de volgende dag weer terug gevonden. Gelukkig scheelde weer een haan kopen. Niet dat we de hanen uiteindelijk gister geslacht hebben. Nu denken jullie natuurlijk mietjes durfde jullie niet... Eerlijk gezegt niet helemaal nee! Maar dat was niet de enige reden dat de hanen nu nog vrolijk door onze compound fladderen. Frans was hem namelijk weer gepeerd en toen bleven we over met Henk. Aangezien er tien mensen kwamen eten en Henk een hele iele haan is hadden we bedacht dat we hem maar beter konden slachten als we Frans weer terug gevonden hadden.
Dit duurde eindelijk tot 7 uur toen meneer vrolijk over de muur van de compound heen kwam vliegen. Tegen die tijd was het echt al veel te laat om nog een kip te slachten want buiten dat het al donker was duurde het nog twee uur voordat we de kip zouden kunnen eten. Goede smoes dus... maar over drie dagen zullen ik en de hanen er toch aan moeten geloven!

Dan ben ik donderdag natuurlijk ook schoenendozen uit wezen delen voor schoenmaatjes. Kinderen in Nederland hadden speeltjes, kleren en/of toiletartikelen in een schoenendoos gestopt en via Edukans naar Kenia gestuurd. Donderdag ochtend moesten we om half acht op SaSol zijn. Tien voor half werden we natuurlijk opgebeld dat de matatu vertraging had en dat we om acht uur pas op SaSol moesten zijn. Uiteindelijk gingen we pas om half tien richting Ikutha.

Vier uur later kwamen we aan bij de eerste school. Toen we met het busje en de vrachtwagen het schoolterrein op kwamen rijden stonden alle kindjes al voor de ramen/tralies nieuwsgierig naar buiten te kijken. Toen werd er gebeld en alle kindjes kwamen naar buiten rennen en gingen in een grote groep om ons heen staan. Nou zei Rosalyne vertel maar wat... O oke, daar hadden we ons even niet op voorbereid. Gelukkig kon Robert goed improviseren. Met open mond en nerveus luisterde de kindjes naar het verhaal van Robert dat vertaald werd door Miriam.

Ondertussen kon ik lekker rond kijken naar de kinderen. Er stonden hele kleine kinderen tussen maar ook jongens van veel ouder. Renske en Jolanda (twee meiden die hier vrijwilligerswerk doen en met straatkinderen werken) hadden me al verteld dat jongeren tot 17 aangenomen worden in de eerste klas van de basisschool. De jongens die ik zag staan waren rond een jaartje of 14/15 vertelde mijn buddie mij. De kleertjes die ze aanhadden waren gerafeld en kapot en ze liepen allemaal op blote voetjes.
Na de toespraken was het eindelijk tijd voor het uitdelen van de dozen. Serieus, Sinterklaas is er niets bij. Met gespannen gezichtjes gingen de kindertjes in vier rijen staan. Kleine jongens, grote jongens, kleine meisjes en grote meisjes. In deze categorieën waren de schoenendozen ook ingepakt. Alleen werd er bij het uitdelen niet opgelet welke dozen er werden gepakt dus dat ging als nog een beetje mis.

Maar dat deed de kinderen helemaal niets. Of ze nou een grote of een kleine doos kregen ze waren er allemaal even gelukkig mee. Het grappigste vond ik om te zien dat iedereen aan elkaars cadeautjes zat en dat niemand daar ruzie over kreeg. Dat zie ik in Nederland wel eens anders gaan.

Daarna bleven we nog even hangen om naar de cadeautjes te kijken en uit te leggen wat sommige dingen waren of hoe ze werkte. Bellenblazen en klei waren bijvoorbeeld dingen waarvan ze nog nooit gehoord hadden en die ze echt hilarische vonden.

Zo dat was het weer voor nu. Spreek jullie snel weer en laat vooral veel leuke berichtjes achter!!

SLECHT NIEUWS!!!

Ik heb heel slecht nieuws, gister toen ik na het zwemmen terug kwam bij onze compound ging ik nog even bij de kippetjes kijken. En hier komt het... Frans is verdwenen!!!!!!

Droevig als ik ben hadden we al bedacht dat we morgen een nieuwe kip moesten gaan halen. Maar morgen ga ik schoenendozen uit Nederland uitdelen op een school. Veel leuker dus dan een kip kopen dus we moeten een andere oplossing vinden voor de kip. Misschien ga ik wel gewoon heel vroeg mijn bed uit om om half 7 op de markt te staan wie weet....

Henk en Frans

Hallo Allemaal,
Ik heb goed nieuws, de eerste huisdieren zijn binnen of eigenlijk buiten. Gister zijn we naar de grote markt geweest en hebben daar twee hanen gekocht genaamd Henk en Frans voor bij elkaar wel 730 shilling (7,30 euro).

We hebben ze gekocht om zondag te slachten en op te eten. Maar als ik eerlijk ben heb ik toch al wel een beetje een band met ze opgebouwd. Gister heb ik namelijk ongeveer 20 minuten met beide beesten onder mijn arm op een taxi staan wachten. En toen ik gister mijn boekje aan het lezen was kwam Henk heel gezellig naast me liggen.

Toen de taxi eindelijk kwam gooide de bruut (taxichauffeur) ze gewoon achter in de bak. Verontwaardig als Henk en Frans waren hebben ze de hele weg achterin de taxi zitten kakelen. Maar twintig minuten later liepen Henk en Frans lekker buiten door onze compound heen te scharrelen.

Dit duurde echter niet lang. De zwarte haan die al op onze compound woonde had onze Henk en Frans al snel in de gaten en zette de aanval in. Toen hij er achter kwam dat ik mijn kippetjes verdedigde ging hij snel zijn maatjes halen. Dus vijf minuten later kwam hij met nog vijf andere kippen de berg af om de aanval te hervatten.

Gelukkig waren ze, zelfs in deze grote getallen, nog bang van me dus rende ze weer hard weg. Daarna keerde de rust redelijk terug. Voor Henk en Frans in ieder geval. Ik heb de hele avond door ons huis heen achter ze aangerend omdat ze omstebeurt bij ons het huis binnen vielen. (Je kan bij ons ook van de grond af eten dus misschien ook niet zo raar)

Nu zitten de kippetjes lekker in hun hokje en vanmiddag mogen ze weer lekker aan de wandel door onze compound. Jullie horen zondag wel of ik het heb aangedurfd om ze te slachten of dat ik toch maar donderdag twee andere hanen ga halen.

Wist u dat...

• Ik nog iets vergeten was;
• Er tussen de foto's een plaatje van een hele grote boom staat;
• Als je goed kijkt ik ook op die foto's sta;
• Dit de Baobap is;
• Deze bomen er alleen nog in het groot zijn;
• Dit komt omdat er door een klimaatverandering geen vruchtbare vruchten van deze boom afvallen;
• De niet vruchtbare vruchten wel erg lekker smaken;