Het is vrijdag middag en ik sta mijn backpack op mijn rug te wachten tot ook mijn andere huisgenootjes klaar zijn om te vertrekken. Ik heb mijn stevige laarzen aangetrokken en mijn slippertjes aan de zijkant van mij tas gestoken.
Eindelijk is het zover, iedereen heeft nog even geplast en zelf nog een keer de deur op slot gedaan omdat ze iets vergeten waren, we kunnen vertrekken! Zelfverzekerd stap ik de deuren van mijn compound uit, finally, na bijna twee maanden even dat Kitui uit!
Maar dan, BAM, daar lag ik hoor! Gat in mijn legging, twee gaten in me knie, twee gaten in mijn arm en twee blauwe plekken als resultaat. Natuurlijk had ik geen spul bij me om de boel te desinfecteren of naald en draad om mijn legging te maken. Dus voordat ik in de matatu stapte eerst maar even de stad in om Detol te halen en even mijn legging te laten naaien.
Om twee uur zaten we dan eindelijk in de matatu naar Nairobi. De weg naar Nairobi is erg relaxed om te rijden, veel asfalt, weinig gehobbel. In Nairobi aangekomen zijn we eerst naar een hotelletje in de stad gaan zoeken. Gelukkig hadden we onze buddie Miriam bij ons die nog wel een leuk hotelletje wist.
Daarna zijn we lekker de stad ingegaan, eerst lekker wat eten, daarna wezen stappen. Met z'n vieren gingen we op weg om de stad onveilig te maken. Op de één of andere manier had ik me van het stappen toch iets anders voorgesteld. De eerste bar/restaurant/discotheek die we binnen stapte stond helemaal vol gestouwd met tafels, het stond blauw van de rook en het was bloedheet.
We gingen bij vrienden van Miriam aan de tafel zitten. Ik dacht heel naïef, we zullen hier wel eerst iets drinken en daarna ergens gaan dansen. Nou dat had ik dus echt heel erg mis. Het was de bedoeling dat ik met me dikke kont tussen al die tafeltjes met me kont ging staan zwaaien.
Niet echt een succes en toen Miriam d'r vriend kwam gingen we dan ook naar een volgende bar. Eindelijk dansen.... Nou nee hoor, weer een tafel, en een Miriam die d'r vriend echt kompleet tot waanzin dreef met haar gedans. Ik ben verstandig blijven zitten, met de gedachte: Als ik dat doe met mijn kont zwierezwaai ik hem uit de kom, en rond 1 uur hebben we de taxi naar het hotel genomen.
De dag daarna zijn we naar de masai markt geweest. Miriam nam ons weer op sleeptouw en waarschuwde ons voor de mzungu prijzen op de markt. En ja hoor met een beetje afdingen kwam je soms op prijzen die niet eens een klein beetje in duurt kwamen van wat ze er in eerste instantie voor vroegen. Bijvoorbeeld: een tusker t-shirt koste eerst 3500 shilling en ik heb hem uiteindelijk voor 750 gekocht.
Nadat we enorm veel souvenirs en cadeautjes hadden gekocht vertrokken we weer naar het hotel om onze handen te legen en ons klaar te maken voor een avondje Carnivor. Een giga restaurant waar je onbeperkt vlees kan eten. Dat gaat zo: Je zit lekker aan een tafeltje met een draaiplateau vol sla en sausjes. Dan krijg je eerst een soepje met brood, daarna komen ze om de beurt langs met spiezen vol met allemaal verschillende stukken vlees en als afsluiter een lekker toetje met koffie.
Daarna zijn we nog even wezen dansen in Carnivor en uiteindelijk waren we vijf uur thuis. Om acht uur belde mijn buddie me weer wakker iets waar ik echt enorm content mee was. Dus volkomen brak stapte ik weer in de matatu terug naar huis.