Wat ik toch allemaal mee gemaakt heb de afgelopen twee dagen. Dinsdag ben ik bestolen van mijn tas. De tas stond in de kamer met mijn telefoon, ipod en muis er rustig in. Let wel hij stond dus in mijn huis.

Terwijl ik en Laura even in de bad- en slaapkamer bezig waren is er iemand het huis binnen geglipt en heeft mijn tasje mee genomen. Het is om te janken. Ook mijn brieven die ik naar mijn omaatje en mijn schoonvader (had braaf allemaal etiketten verzameld) wilde sturen had de dief mee genomen en buiten open gescheurd. Gelukkig heb ik die weer terug kunnen vinden. De brief naar mijn oma dan, de etiketten lagen overal verspreid dus daarmee kan ik opnieuw beginnen, sorry Ton.

Goed mijn allerbeste buurman bracht mij gelijk naar het politiebureau waar ik mijn verhaal mocht vertellen. Voordat ik daar binnen kwam zat iedereen lekker buiten van de zon te genieten. Maar na nog geen twee minuten stond het kleine bureautje helemaal vol. Dus ik mijn verhaaltje doen en dat werd in een heeeeeel groot boek opgeschreven.

Vervolgens mocht ik bij de 'recherche' op bezoek (Joyce en Karen (en alle andere agenten die dit lezen) ik hoop niet dat ze dit in Nederland ook onder recherche verstaan). Dit was echt hilarische! Eerst mocht ik nog een keer mijn verhaal doen, daarna moesten we natuurlijk bij de plaat delict gaan kijken. Of we even onze auto voor wilde rijden.

Buiten het feit dat ik hier niet mag rijden en waarschijnlijk niet kan rijden, heb ik natuurlijk ook geen auto. Dus ik stelde voor om even een wandelingetje te gaan maken. Op Keniaans tempo is dit ongeveer tien minuten lopen. Maar de mannen waren al oud (althans dat vonden ze zelf) dus er moest een taxi gebeld worden, die ik wel even moest betalen.

Naar een korte bezichtiging van ons huis gingen weer terug en kreeg ik het papiertje waar we het allemaal voor deden. Het rapport voor de verzekering. Toen we weg wilde vroegen de mannen nog wel even of we van het weekend nog gezellig een biertje met ze gingen doen wat we toch maar afgeslagen hebben. Ze waren ten slotte al zo oud...

Vandaag moest ik weer naar het politiebureau want ik was vergeten dat mijn ipod ook in mijn tas zat. Dus ik weer terug. Geen probleem er werd even ipod op het briefje geklad en na nog een keer mee uit gevraagd te worden door de politieagent/rechercheur kon ik weer vertrekken.

Ik heb dus nu weer een nieuwe keniaanse telefoon voor 15 euro gekocht dus ik kan weer lekker bellen. Al moet ik zeggen mis ik mijn blackberry al wel een beetje maar ja wat doe je eraan.